Kamohelo Mokotjo speelt de komende drie seizoenen voor PEC Zwolle.
Mokotjo kan nauwelijks wachten om voor zijn nieuwe werkgever aan de slag te gaan. ,,Ik ben dolblij met mijn transfer naar PEC. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Die krijg ik nu in Zwolle”, laat de Zuid-Afrikaan opgetogen weten aan sport-promotion.
Terugkijkend op zijn Feyenoordjaren zegt Mokotjo: ,,Het blijft natuurlijk jammer dat ik in Rotterdam niet echt heb kunnen doorbreken. Ik had natuurlijk ook de ‘pech’ dat er een heel goede lichting spelers, en dan met name middenvelders, klaarstond. Jordy Clasie heeft zich bijvoorbeeld stormachtig ontwikkeld en het Nederlands Elftal gehaald. Die wissel je als trainer niet zo snel. En ook Ruud Vormer was nog aangetrokken als controlerende middenvelder. Dus op die positie was veel concurrentie.”
De belangstelling van PEC dateert van enkele weken geleden. Mokotjo: ,,Na een gesprek met Ron Jans, vanaf volgend seizoen de nieuwe trainer, en technisch directeur Gerard Nijkamp had ik gelijk al een positief gevoel over de club. Ze spraken meteen hun vertrouwen in mij uit. Dat is altijd fijn om te horen. Ook wat onze denkwijze over voetbal betreft zaten we op een lijn.
Mokotjo’s periode bij Feyenoord kwam in de gesprekken ook aan bod. ,,Ik zat in Rotterdam op een dood spoor en zij toonden oprechte interesse hoe ik daarmee om ben gegaan. Ze gaven mij het gevoel dat ik voor PEC van waarde kan zijn. PEC heeft zeker potentie. Ze willen het in Zwolle natuurlijk nog beter gaan doen dan het afgelopen seizoen. PEC heeft dit jaar in veel wedstrijden een positieve indruk achtergelaten, met vaak goed voetbal en goed positiespel. Ja, precies zoals ik het ook wil spelen.”
En toen meldde PEC zich. ,,Ik wil niet meer te veel terugkijken, hoewel ik nog wel wil zeggen dat vooral mijn eerste jaren in Rotterdam mooi waren. Nu staat het hoofdstuk PEC voor de deur. Ik verheug me op de samenwerking met de mensen in Zwolle en ik zal mijn uiterste best doen om PEC te laten uitgroeien tot een stabiele club in de Eredivisie.”
) 
Laden ...
